چــهـ زیبـ ـاستــ ـ وقتـ ـی میفهمــ ـی

کســـ ـی زیــر ایـن گنــبد کبــود

انتظــارتــ ـ را میـکشـــــد

چــهــ شیــــــرین اســـــتـ

طعــمــ ـ پیامکــ ـی کــهــ میگـــوید :

” کجـــ ــایـی” …..؟

میدونی بهشت کجاست؟

یه فضای چند وجب در چند وجب

بین بازوهای کسی که دوستش داری

چه لذتی بالاتر از این که:
"اسمت"
قسم راست
یک نفر باشد..

فریاد
خداوندا به من بیاموز:

دوست بدارم کسانی را، که دوستم ندارند

عشق بورزم به کسانی، که عاشقم نیستند

محبت کنم به کسانی، که محبتی در حقم نکردند

بگریم با کسانی، که هرگز غمم را نخوردند


و بخندم با کسانی،

که هرگز شادیهایشان را با من قسمت نکردند

بعضیا تو زندگیت نقش دیوارو بازی میکنن
نه دوست داری خرابشون کنی ؛ نه میتونی بهشون تکیه بدی … !!!

ن از تمــــــــــــــــام آسمـــــــــان یک باران را میخواهـــــــــم
از تمـــــــــــــام زمین یکـــــــــ خیابان را واز تمـــــــــــــام تـــــــــــــــــو....

یکـــــــــــ دست که قفــــــــــل شـود در دست من...♥

کافه چی.قهوه ام را شیرین کن.ان روزها که تلخ میخوردم روزگارم شیرین بود

کهنه فروش داد میزد:
اسباب کهنه میخرم
چراغ شکسته میخرم...
بی اختیار داد زدم: کهنه فروش!!!
قلب شکسته می خری؟!!
ندا آمد:
شکسته های دلت را به بازار خدا ببر؛ خدا خود بهای شکسته دلان است.
وقتی سکوت خدا را در برابر راز و نیازت دیدی نگو خدا با من قهر است! او به تمام کائنات فرمان سکوت داده تا صدای تو را بشنود پس حرف دلت را بگو.

خدایا میترسم بگم شکرت بابت این زندگی...

فکر کنی دارم بهت تیکه میندازم!

دلتنگی پیچیده نیست.

یک دل...

یک اسمان...

یک بغض...

و ارزو های ترک خورده!

به همین سادگی...

اسمش را ميگذاريم : دوست مجازي اما آنسو يك آدم حقيقي نشسته است . . .


خصوصياتش را كه نميتواند مخفي كند . . .


وقتي دلتنگي هايش را مينويسد وقت ميگذارد برايم . . .


وقت ميگذارم برايش . . . نگرانش ميشوم . . . دلتنگش ميشوم . . .


وقتي در صحبت هايم ،‌ به عنوان دوست ياد ميشود . . .


مطمئن ميشوم كه حقيقي ست ، هر چند كنار هم نباشيم . . .


من برايش سلامتي و شادي آرزو دارم هر كجا كه باشد . . .

دوستت دارم دوست مجازی من

دسـت بـه “صورتـم” نـزن !

می تـرسم بیـفتـد

نقـاب خنـدانـی کـه بـر چهـره دارم !

و بعــد

سیـل ِ اشـک هـایـم “تـــــــــــو” را بـا خـود ببــرد

و بـاز

من بمانم و تنهــــــایی …!!!

هربـآر میـפֿـوآهـم بـﮧ سمتت بیـآیــم
یـآבم مـی اُفتـב ڪـﮧ
בلـتنـــگـی
بهـآنـﮧﮮ פֿـوبـی بـرآﮮ تكــرآر یك اِشتبــــآه نیست.....
این پست حرف دل خودم بود

کنــارت هستند تا کـــی !؟


تا وقتـــی که به تو احتــیاج دارند …


از پیشــت میروند یک روز کدام روز ؟!


وقتی کســی جایت آمد …


دوستت دارند تا چه موقع !؟


تا موقعی که کسی دیگر را برای دوســت داشـتن پیــدا کنـند …


میگویــند : عاشــقت هســتند برای همیشه نه …


فقط تا وقتی که نوبت بــــــازی با تو تمام بشود !


و این است بازی باهــم بودن

آنها که می دانند چیزی نمی گویند...
آنها که می گویند چیزی نمی دانند...
وقتی استاد وارد شد از او پرسیدند این جمله یعنی چه؟
استاد گفت : کدامیک از شما بوی گل رز را می شناسید؟
همه آنها می دانستند.
... سپس گفت : آنها را با کلمات بیان کنید.
همه آنها ساکت بودند.

گرد خاكستري نشسته بر مو هاي مرد

موهاي يكدست مشكي و زيباي جوانيش را پشت در هاي فراموشي گذاشته بود

آهسته آهسته  صداي ترق ترق عصا صداي گام هايش را هم نا مفهوم كرده بود

نيمكت چوبي خسته از روزگار منتظرش بود..........

مرد به آرامي نشست و با دل انگشتش سر لامي شكل عصا را نوازش داد

و بر بال نسيم جاي گرفت........

نسيم گرد خاكستري را كنار زد و عصا را به جوي آب سپرد..........

نسيم دست در دست مرد  از حلقه هاي ازدواجشان عبور كردند

و به لطافت و نرمي گل طفلي را بوسيدند.......

كه امروز نميدانند كجاست.....................

نیمه شب آواره و بی حس و حال
در سرم سودای جامی بی زوال
پرسه ایی آغاز کردیم در خیال
دل بیاد آورد ایام وصال
از جدایی یک دو سالی میگذشت
یک دو سال از عمر رفت و برنگشت
دل بیاد آورد اول بار را
خاطرات اولین دیدار را
آن نظر بازی آن اسرار را
آن دو چشم مست آهو وار را
همچو رازی مبهم و سر بسته بود
چون من از تکرار او هم خسته بود
آمد و هم آشیان شد با منو
هم نشین و هم زبان شد با منو
خسته جان بودم که جان شد با منو
ناتوان بود و توان شد با منو
دامنش شد خوابگاه خستگی
این چنین آغاز شد دلبستگی
وای از آن شب زنده داری تا سحر
وای از آن عمری که با او شد به سر
مست او بودم زدنیا بی خبر
دم به دم این عشق میشد بیشتر
آمد و در خلوتم دم ساز شد
گفتگوها بین ما آغاز شد

گفتمش…
گفتمش در عشق پا برجاست دل
گر گشایی چشم دل زیباست دل
گر تو ذورق وان شوی دریاست دل
بی تو شام بی فرداست دل
دل ز عشق روی تو حیران شده
در پی عشق تو سرگردان شده

گفت…
گفت در عشقت وفادارم بدان
من تو را بس دوست میدارم بدان
شوق وصلت را به سر دارم بدان
چون تویی مخمور خمارم بدان
با تو شادی می شود غم های من
با تو زیبا می شود فردای من

گفتمش عشقت به دل افزون شده
دل زجادوی رخت افزون شده
جز تو هر یادی به دل مدفون شده
عالم از زیباییت مجنون شده
بر لبم بگذاشت لب یعنی خموش
طعم بوسه از سرم برد عقل و هوش
در سرم جز عشق او سودا نبود
بحر کس جز او در این دل جا نبود
دیده جز بر روی او بینا نبود
همچو عشق من هیچ گل زیبا نبود
خوبی او شهره عافاق بود
در نجابت در نکویی طاق بود

روزگار…
روزگار اما وفا با ما نداشت
طاقت خوشبختی ما را نداشت
پیش پای عشق ما سنگی گذاشت
بی گمان از مرگ ما پروا نداشت
آخر این قصه هجران بود و بس
حسرت و رنج فراوان بود و بس
یار ما را از جدایی غم نبود
در غمش مجنون عاشق کم نبود
بر سر پیمان خود محکم نبود
سهم من از عشق جز ماتم نبود
با من دیوانه پیمان ساده بست
ساده هم آن عهد و پیمان را شکست
بی خبر پیمان یاری را گسست
این خبر ناگاه پشتم را شکست
آن کبوتر عاقبت از بند رفت
رفت و با دلداری دیگر عهد بست
با که گویم او که هم خون من است
خسم جان و تشنه خون من است
بخت بد بین وصل او قسمت نشد
این گدا مشمول آن رحمت نشد
آن طلا حاصل به این قیمت نشد
عاشقان را خوش دلی تقدیر نیست
با چنین تقدیر بد تدبیر نیست
از غمش با دود و دم هم دم شدم
باده نوش غصه او من شدم
مست و مخمور و خراب از غم شدم
ذره ذره آب گشتم کم شدم…
آخر آتش زد دل دیوانه را
سوخت بی پروا پر پروانه را

عشق من…
عشق من از من گذشتی خوش گذر
بعد از این حتی تو اسمم را نبر
خاطراتم را تو بیرون کن ز سر
دیشب از کف رفت فردا را نگر
آخر این یک بار از من بشنو پند
بر منو بر روزگارم دل مبند
عاشقی را دیر فهمیدی چه سود
عشق دیرین گسسته تار و پود
گر چه آب رفته باز آید به رود
ماهی بیچاره اما مرده بود…
بعد از این هم آشیانت هر کس است
باش با او یاد تو ما را بس است

عشق واقعی اونجاست که دختره از شدت عصبانیت با مشت بکوبه

روسینه ی عشقش بگه برو برو تنهام بذار ولی اون اروم بغلش کنه

وبگه نزن دستات درد میگیره.....

هیچ وقت برای تنـــــــــــــــهایی خودم گریه نکردم.......

دلــــــــتنگ آن هایی شدم که تنهایم گذاشتند.......

بعضی وقتها مجبوری تو فضای بغضت" بخندی" .....

دلت بگیره ولی " دلگیری" نکنی...

شاکی  بشی ولی "شکایت" نکنی.......

گریه کنی اما نذاری "اشکات" پیدا بشن........

خیلی چیزارو ببینی ولی " تدیدش " بگیری......

خیلیها دلتو بشکنن و تو فقط " سکوت " کنی..........